پارسا و فرگل

آن زمان که مرا پیر واز کار افتاده یافتی ... اگر هنگام غذا خوردن لباسهایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم رابپوشم... اگر صحبت هایم تکراری وخسته کننده است صبور باش ودرکم کن یادت بیاور وقتی کوچک بودی مجبور میشدم روزی چند بار لباسهایت راعوض کنم برای سرگرمی یا یا خواباندنت مجبور میشدم بارهاوبارها داستانی رابرایت تعریف کنم وقتی نمیخواهم غذا بخورم مرا سرزنش وشرمنده نکن  وقتی بی خبر از پیشرفتها ودنیای امروز سوالاتی میکنم باتمسخر به من ننگر وقتی برای ادای کلمات یا مطلبی حافظه ام یاری نمی کند فرصت بده وعصبانی نشو وقتی...

باعرض پوزش از ایجاد وقفه نسبتا طولانی که در وبلاگ دلبندم ایجادشد واز آنجایی که دوست نداشتم حضور نامرتب در وبلاگ داشته باشم ومطالب بصورت ناقص ونیمه تمام ارائه بشه ترجیح دادم تا فرصتی دیگر تاخیری موقت ایجاد بشه ولی بالاخره اومدیم اما علت نیمومدنم یکی قبولی دانشگاه در مقطع ارشد بود ودیگری قدم رنجه فرشته کوچولویی در زندگی ما که کلی ما رو به خودش مشغول کرد حالا هم که بچه ها دوتا شدن (آقا محمد پارسا و فرگل جووون)کلی وقت ما رو به خودشون اختصاص دادن ولی از این به بعد سعی میکنیم دیگه وقفه ای ایجاد نشه ودرادامه مطالب بیشتری از محمد پارسا وفرشته کوچولومون بذاریم ...